Ο Θανάσης Φωκάς - πάντα Θανάσης υπογράφει - είναι ένας ακόμη δαιμόνιος Επτανήσιος. Από το Αργοστόλι, όπου γεννήθηκε το 1953, πέταξε στο Λονδίνο ακολουθώντας το παιδικό του όνειρο, την Αεροναυπηγική. Τη σπούδασε ως το 1975, στο Ιμπίριαλ (Imperial College), αλλά τα φτερά της δεν του έφθασαν. Πέρασε στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και πήρε το διδακτορικό του στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και στη Θεωρητική Φυσική, από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας (1979).Μεθυσμένος ακόμη από τις απανωτές επιτυχίες του, τόλμησε - το 1982 - να αναμετρηθεί με την «Κίρκη» των μη γραμμικών εξισώσεων: Την επίλυση της μη γραμμικής εξίσωσης KdV, υπό συνοριακές συνθήκες - ένα πρόβλημα που επί 30 χρόνια παρέμενε άλυτο. Απέτυχε. Και, ως άλλος Οδυσσέας, δραπέτευσε με μια σχεδία για άλλη στεριά. Κατέφυγε στην Ιατρική! Το 1986 πήρε το πτυχίο του από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μαϊάμι (MD), ολοκληρώνοντας ένα «επιστημονικό τέτραθλο».
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ ΦΩΚΑΣ
Ο καθηγητής Αθανάσιος Φωκάς διορίστηκε στην έδρα Μαθηματικών του Ιμπέριαλ Κόλετζ του Λονδίνου το 1996. Κατέχει πτυχίο Αεροναυπηγικής από το Ιμπέριαλ (1975), ντοκτορά στα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας (1979) και πτυχίο Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι (1985). Το 2000 κέρδισε το βραβείο Naylor της Μαθηματικής Εταιρείας του Λονδίνου, μία από τις σημαντικότερες παγκοσμίως διακρίσεις στην επιστήμη των Μαθηματικών.
Πατέρας δύο παιδιών, του 10χρονου Αλέξανδρου και της 4χρονης Αναστασίας, ζει σήμερα στο Λονδίνο με τη σύζυγό του, λατρεύει την όπερα και δηλώνει πως «όσο περισσότερες πηγές ηδονής έχει ένας άνθρωπος, τόσο καλύτερα. Ποτέ δεν υπήρξα ο μονοδιάστατος επιστήμονας που είναι αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο».
Η ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ
Η αγάπη του για τα Μαθηματικά τον κυνηγούσε από τα παιδικά του χρόνια. Όταν κατάλαβε ότι είχε το «μικρόβιο», δεν έχασε χρόνο και αποφάσισε να φύγει για το Λονδίνο. Επειδή όμως, όπως λέει, «ήξερα ότι στην Ελλάδα αν γινόμουν μαθηματικός δεν θα έβρισκα δουλειά», αποφάσισε να σπουδάσει ένα μηχανολογικό αντικείμενο, στο οποίο όμως θα υπήρχαν και μαθηματικές σπουδές. «Διάλεξα την Αεροναυπηγική και έφυγα για το Ιμπέριαλ στο Λονδίνο», θυμάται.
Τέλειωσε την Αεροναυπηγική πρώτος σε βαθμολογία και έφυγε για την Αμερική, για να κάνει μεταπτυχιακές σπουδές. «Εκεί κατάλαβα ότι τα Μαθηματικά τα αγαπούσα πιο πολύ και συνέχισα σε σπουδές Μαθηματικών», λέει. Το 1983 άφησε και πάλι τα Μαθηματικά για κάτι άλλο που τον γοήτευε, την Ιατρική. «Είχα μάθει ότι ένας μεγάλος μαθηματικός, ο Gelfand, είχε κάνει και σπουδές Βιολογίας, είχα το PhD και μπορούσα να μπω σε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα για να κάνω τις βασικές σπουδές».
Τα Μαθηματικά, όμως, τον κερδίζουν άλλη μια φορά. Η Ιατρική είναι πια γι' αυτόν ένα χόμπι, αφού «μπορεί να ανήκω στις συντακτικές επιτροπές 12 επιστημονικών περιοδικών, αλλά στον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζω ό,τι έχει σχέση με την Ιατρική». Όσο για το αν συνδέονται όλες αυτές οι σπουδές μεταξύ τους, η απάντηση είναι «και ναι και όχι. Πάντως, το σίγουρο είναι ότι σου καλλιεργούν τη λογική. Και η καλή λογική σε βοηθά να είσαι καλός παντού».
Τα Μαθηματικά για τον καθηγητή Φωκά δεν είναι απλώς μια επιστήμη. Είναι η ίδια η ζωή.
Γι' αυτό πιστεύει ότι «τα Μαθηματικά θα 'πρεπε να τα βλέπουμε ως μια σημαντική άποψη της κουλτούρας μας. Όπως η Τέχνη βελτιώνει την αισθητική μας, τα Μαθηματικά βοηθούν να γίνουμε πιο λογικοί, άρα πιο ολοκληρωμένοι», υποστηρίζει. Και επειδή η λογική δεν διδάσκεται, τα Μαθηματικά είναι ο καλύτερος τρόπος για να την καλλιεργήσουμε.
Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΟΡΕΙΑ
Δίδαξε στη νέα έδρα Μη Γραμμικών Επιστημών που ίδρυσε το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Η συνεισφορά του
Η κυριότερη συνεισφορά του, η οποία του έδωσε το βραβείο Naylor, είναι το γεγονός ότι βρήκε μια νέα μέθοδο, που λύνει μια μεγάλη κατηγορία γραμμικών και μη γραμμικών εξισώσεων, οι οποίες ήταν μέχρι σήμερα άλυτες.
Τα «πιστεύω» του καθηγητή
Ο καθηγητής Φωκάς δεν θεωρεί τον εαυτό του ιδιοφυΐα. Τελείωσε πρώτος την Αεροναυπηγική, από τους πρώτους την Ιατρική, είναι ο πρώτος καθηγητής στη νέα έδρα του Κέιμπριτζ, ο νεώτερος και πρώτος μη Βρετανός επιστήμονας που τιμήθηκε με το βραβείο Naylor και παρ' όλο που, όπως λέει, «όσο περνούσαν τα χρόνια υποψιαζόμουν ότι ίσως να έχω ένα μικρό ταλέντο», χρησιμοποιεί πάλι τη λογική του για να απαντήσει: «Αποκλείεται να έχω κλίση σε όλα!».Γι' αυτό πιστεύει πως το τρίπτυχο της επιτυχίας είναι «εργασία, πειθαρχία και ψυχολογική δύναμη». Παραδέχεται πως η κλίση βοηθά, αλλά δεν είναι απαραίτητη. Και η αρχή που ακολουθεί πιστά στη ζωή του είναι «ό,τι κάνεις, να το απολαμβάνεις». «Δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου αυτό που λέμε "σπασίκλας". Είχα έντονη ζωή σε όλα μου τα φοιτητικά χρόνια, είχα ασχοληθεί κιόλας με την πολιτική. Ποτέ δεν πιέστηκα εξαιτίας της επιστήμης μου, μόνο λίγο στα χρόνια της Ιατρικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου